“Iedereen maakt fouten”

Ook ik maak wel eens fouten. Als ik dat zeg, dan doel ik eigenlijk alleen op iets dat ik zelf als een fout zie bij mijzelf of in mijn gedrag. Maar wat als een andere persoon in een (werk)relatie last heeft van ‘fouten’ die ik zelf niet als een fout zie?

In gesprekken tussen een werkgever en een werknemer hoor ik best vaak dat ‘fouten maken mag’ en: ‘maar doe er dan wel iets aan’. Bijvoorbeeld als een werknemer – volgens de werkgever – niet inziet dat er iets fout gaat. Dat die persoon niet reflecteert op wat er in het werk van die werknemer misgegaan is. Gevolgd door: “Als ik iets fout doe, mag dat wél gewoon gezegd worden. Want iedereen maakt fouten.”

Ik vraag me dan af of die persoon dan beseft dat die ‘fouten’ die je bij jezelf ziet of herkent, misschien niet de ‘fouten’ zijn waar een andere persoon last van heeft. Hoe voelt dat om aangesproken te worden op dingen die je zelf niet als een fout ziet? In hoeverre sta je open om op die ‘fouten’ aangesproken te worden en er iets mee te doen?

In een Mediation maak ik bespreekbaar dat het niet – altijd – gaat om de fouten die je zelf ziet, maar om de ’fouten’ waar de ander last van heeft. En dat hoeven niet dezelfde ‘fouten’ te zijn.

Het is belangrijk om dat stuk (ook) helder te krijgen en van daaruit naar oplossingen te kijken. Sta je ervoor open om die ‘fouten’ of die blinde vlek te ontdekken en er iets mee te doen?

p.s.: ik praat liever niet over fouten, maar over dingen die anders gekund hadden, maar in dit verband was het even duidelijker om het begrip fout te gebruiken.

#mediation #foutenmakenmag #peterdemediator #conflict #arbeidsmediation #mediator

a person smiling and posing for the camera