Mediation gesprekken doe ik altijd in het zwart. Zwarte broek, zwart jasje, zwart overhemd, zwarte schoenen. Nee, ik ben niet somber. In tegendeel!
Met mijn zwarte kleding laat ik zien dat ik me niet aansluit bij een gesprekspartner. Stel je voor: ik zit aan tafel met een net blauw pak, net als de werkgever. De deur gaat open en jij komt binnen in een bemodderde werkbroek met slijtplekken op de knieën en van die grote werkschoenen. Welke indruk krijg jij dan? ‘Dat is er vast een van hun.’
Dat is niet zo. Ik kleed me in het zwart, omdat ik daarmee wil uitstralen dat ik niemands kant kies. Ik ben onafhankelijk en dat wil ik daarmee uitstralen. Mijn onafhankelijkheid is belangrijk in situaties waar mediation wordt toegepast.
Ik ben een onafhankelijk Mediator en ik vind het ook fijn om als onafhankelijk Mediator met een conflict bezig te zijn. Deelnemers mogen op mij rekenen als een neutraal persoon. Om die reden wil ik alle schijn van partijdigheid vermijden. En dat doe ik dus – ook – met mijn zwarte kleding. Of het echt helpt? Ik denk het wel. En ik vind het er ook nog eens mooi uitzien.